Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe.

Uczeń:

1. Cieszymy się, że jesteśmy razem.

– Poznanie prawdy, że katecheza to spotkanie z Bogiem.

– Motywowanie do budowania dobrej atmosfery w klasie.

Istnienie religijnego wymiaru rzeczywistości.

Dobro otrzymywane od Boga.

Sposoby czynienie dobra w klasie.

Postawy służące słuchaniu drugiego człowieka i dobremu zrozumieniu ich słów.

·  pamięta imię katechety oraz przynajmniej kilku kolegów i koleżanek z klasy

·  potrafi się przedstawić wobec całej klasy

·  wie, że katecheza jest spotkaniem z dobrym Bogiem

·  rozpoznaje podręcznik do religii

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Dobrze, że jesteś”

·  pamięta, kiedy jest katecheza

2. Bóg Ojciec kocha każdego z nas.

– Poznanie prawdy o Bogu jako najlepszym Ojcu.

– Kształtowanie postawy zaufania i miłości do Boga Ojca.

Istnienie religijnego wymiaru rzeczywistości.

Dobro otrzymywane od Boga.

·  wie, że Bóg jest naszym najlepszym Ojcem

·  wymienia cechy Boga – najlepszego Ojca

·  opowiada, jak okazać miłość Bogu Ojcu

·  wymienia rodzaje spotkań z Bogiem Ojcem

·  wyjaśnia, w jaki sposób możemy okazać Bogu, że Go kochamy

·  śpiewa piosenkę „Ojcze, Ty kochasz mnie”

3. Bóg podarował nam cały świat.

– Poznanie prawdy, że przyroda jest dziełem i darem kochającego nas Boga.

– Kształtowanie postawy podziwu i wdzięczności dla Boga za całe stworzenie.

Istnienie religijnego wymiaru rzeczywistości.

Sposoby poznania Boga.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Bóg Stworzycielem świata.

Stworzenie świata.

Dobro otrzymywane od Boga.

·  wie, że przyroda jest dziełem dobrego Boga

·  wie, że świat jest darem kochającego Boga

·  z pomocą katechety wypowiada podziękowanie Bogu za piękny świat

·  pamięta, że dzieła stworzone przez Boga służą człowiekowi

·  wypowiada modlitwę, w której dziękuje Bogu za piękny świat

·  śpiewa piosenkę „Dobre, dobre, bardzo dobre”

4. Dziękujemy Bogu za Jego dary.

– Poznanie sposobów okazywania Bogu wdzięczności za dzieło stworzenia.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu i szacunku dla Jego dzieł.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Bóg Stworzycielem świata.

·  wymienia sposoby okazywania Bogu wdzięczności za dzieło stworzenia

·  wie, że przez troskę o rośliny i zwierzęta okazuje wdzięczność Bogu za stworzony świat

·  śpiewa refren pieśni „Radośnie Panu hymn śpiewajmy”

·  wyjaśnia, że dzieła stworzone przez Boga są dla człowieka pożyteczne

·  potrafi wyrazić modlitwą wdzięczność Bogu za Jego dary

5. Odkrywamy ślady Boże w przyrodzie.

– Poznanie prawdy, że Boga spotykamy w przyrodzie.

– Budzenie wrażliwości na Bożą obecność w rzeczywistości stworzonej.

Sposoby poznania Boga.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Dobro otrzymywane od Boga.

·  wymienia dary Boże w przyrodzie

·  wie, że można spotykać się z Bogiem poprzez piękno przyrody

·  wskazuje ślady Boże w przyrodzie

·  potrafi wielbić Boga za piękny świat modlitwą spontaniczną

6. Bóg dał nam życie.

– Poznanie prawdy, że życie jest darem Boga.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za Boży dar życia.

Stworzenie ludzi

·  wie, że życie jest darem Boga przekazywanym przez rodziców

·  potrafi podziękować Bogu i rodzicom za dar życia

·  wie, że powinien troszczyć się o własne zdrowie i życie

·  wyjaśnia, dlaczego życie można nazwać darem

·  uzasadnia, dlaczego powinien troszczyć się o własne zdrowie i życie

·  śpiewa piosenkę z gestami „Cieszę się. Alleluja!”

7. Bóg podarował nam swojego Syna Jezusa.

– Poznanie prawdy, że Jezus jest największym darem Bożej miłości.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za podarowanie ludziom Jezusa.

Jezus Słowem Boga.

Dobro otrzymywane od Boga.

·  wie, że Jezus jest największym darem miłości Boga do ludzi

·  wie, że z Jezusem spotykamy się na Mszy św.

·  wymienia najważniejsze fakty z życia Jezusa

·  wyjaśnia prawdę, że  Pan Jezus jest Synem Bożym

·  śpiewa piosenkę „Bóg tak umiłował świat”

8. Jezus jest moim skarbem.

– Odkrywanie, że Jezus jest najważniejszy w życiu człowieka.

– Motywowanie do pogłębiania przyjaźni z Jezusem.

Dobro otrzymywane od Boga.

Charakterystyczne cechy koleżeństwa i przyjaźni.

·  zna przypowieść o skarbie

·  wymienia, co jest dla niego skarbem

·  wskazuje, jak pielęgnować przyjaźń

·  określa, co jest jego największym skarbem

·  wyjaśnia, na czym polegają postawy koleżeństwa i przyjaźni

·  śpiewa piosenkę „Mam Przyjaciela”

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

9. Znaki, które mówią nam o Bogu.

– Poznanie religijnych znaków i symboli.

– Budzenie wrażliwości na Boga obecnego w życiu (poprzez różne znaki).

Istnienie religijnego wymiaru rzeczywistości.

Podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne.

Pozdrowienia świeckie i chrześcijańskie.

·  wymienia znaki i symbole religijne

·  zna słowa pozdrowienia chrześcijańskiego

·  wie, że ludzie wierzący powinni mieć znaki religijne w swoich domach

·  rozpoznaje znaki obecności Bożej w swoim otoczeniu (kościół, krzyż, obraz, kapliczka, medalik)

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Jezus jest tu”

·  otacza szacunkiem znaki religijne

10. Znakiem krzyża pozdrawiamy Boga

– Poznanie i zrozumienie czynności żegnania się znakiem krzyża.

Kształtowanie postawy szacunku dla znaku krzyża.

Podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne.

Pozdrowienia świeckie i chrześcijańskie.

Pojęcie i formy modlitwy, postawy modlitewne.

·  wie, czym jest znak krzyża dla chrześcijaństwa

·  poprawnie wykonuje znak krzyża

·  wymienia miejsca i sytuacje, w których wykonuje znak krzyża

·  potrafi zaśpiewać piosenkę  „W imię Ojca i Syna” (z gestami)

·  z szacunkiem wykonuje znak krzyża

11. Rozmawiamy z Bogiem o naszych sprawach.

– Poznanie prawdy, że modlitwa jest rozmową z Bogiem.

– Rozbudzenie potrzeby modlitewnego kontaktu z Bogiem.

Pojęcie i formy modlitwy, postawy modlitewne.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa

·  wie, że modlitwa jest rozmową z dobrym Bogiem

·  rozpoznaje ludzi modlących się

·  odróżnia postawę modlitwy na katechezie od innych zachowań

·  układa proste modlitwy uwielbienia, dziękczynienia, przeproszenia i prośby

·  wymienia, za co możemy Bogu dziękować i chwalić Go, za co Go przepraszamy i o co możemy prosić

·  wie, że Msza św. jest szczególnym rodzajem modlitwy

12. Z Jezusem mówimy do Boga „Ojcze”.

– Poznanie i zapamiętanie modlitwy „Ojcze nasz”.

– Budzenie pragnienia codziennej modlitwy.

Jezus wzorem modlitwy.

Modlitwa Ojcze nasz i inne modlitwy.

·  mówi z pamięci modlitwę „Ojcze nasz”

·  wyjaśnia, dlaczego zwracamy się do Boga wezwaniem „Ojcze”

·  wie, że modlitwy „Ojcze nasz” nauczył Pan Jezus

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Bo Ty, Boże, jesteś Ojcem”

13. Pismo Święte jest Bożą księgą.

– Poznanie prawdy, że Pismo Święte jest Księgą Bożą.

– Kształtowanie postawy wrażliwości na słuchanie słowa Bożego w Kościele, na katechezie, w domu.

Pismo Święte księgą wiary.

·  wie, że Bóg mówi do nas przez słowa Pisma Świętego

·  wymienia miejsca i wydarzenia, podczas których czytane jest Pismo Święte.

·  wyraża postawę szacunku dla Pisma Świętego

·  potrafi z uwagą wysłuchać słowa Bożego w czasie niedzielnej liturgii

·  potrafi zaśpiewać (z gestami) piosenkę „Słowo Twe w Księdze śpi”

·  wyraża chęć poznawania Boga poprzez słuchanie słowa Bożego

14. Okazujemy miłość w rodzinie.

– Poznanie prawdy, że Bóg jest obecny w rodzinach.

– Kształtowanie postawy miłości i życzliwości wobec najbliższych.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Dobro otrzymywane od Boga.

Sposoby czynienie dobra w rodzinie.

·  wymienia najbliższych członków swojej rodziny

·  wskazuje sposoby okazywania miłości w rodzinie

·  wie, że rodzinna miłość ma swe źródło w Bogu

·  właściwie posługuje się zwrotami grzecznościowymi: proszę, przepraszam, dziękuję

15. Odwiedzamy  Boga w kościele.

– Przyjęcie prawdy, że kościół jest domem Bożym.

– Rozbudzenie potrzeby częstego spotykania się z Bogiem w kościele.

Kościół przestrzenią gromadzenia się wspólnoty wierzących.

·  wie, że kościół jest domem Bożym

·  odróżnia kościół od innych budynków

·  wie, że Pan Bóg pragnie być odwiedzany w swoim domu

·  wskazuje, gdzie w kościele jest kropielnica

·  opisuje, na czym polega właściwe zachowanie się w kościele

·  potrafi prawidłowo się przeżegnać korzystając z kropielnicy

·  wyraża postawę szacunku dla miejsc świętych

16. Szanujemy kościół i święte znaki.

– Poznanie prawdy, że miejsca i rzeczy poświęcone Bogu należy otaczać

szacunkiem.

– Kształtowanie postawy szacunku wobec rzeczy i miejsc najświętszych.

Kościół przestrzenią gromadzenia się wspólnoty wierzących.

Podstawowe gesty, znaki i symbole liturgiczne.

·  rozpoznaje w kościele ołtarz, krzyż i miejsce, gdzie jest Najświętszy Sakrament

·  wymienia sposoby okazywania szacunku świętym miejscom i znakom

·  wie, że kościół jest uświęcony szczególną obecnością Boga

·  podaje nazwy przedmiotów i miejsc w kościele, którym okazujemy szczególny szacunek

·  wyjaśnia, na czym polega prawidłowe zachowanie się w kościele i przed krzyżem

·  poprawnie wykonuje gest pochylenia głowy (przed krzyżem i ołtarzem) oraz  przyklęknięcia (przed Najświętszym Sakramentem)

·  przypomina swoim kolegom o właściwej postawie w kościele

17. Nasza parafia jest rodziną Bożą

– Poznanie prawdy, że parafia jest rodziną Bożą.

– Budowanie poczucia przynależności do wspólnoty parafialnej.

Dobro otrzymywane od Boga.

Sposoby czynienie dobra w parafii.

·  wie, że w kościele sprawowana jest Msza św.

·  pamięta pod jakim wezwaniem jest jego parafia (imię patrona)

·  rozpoznaje posługę ministranta

·  wyjaśnia, w jakim celu ludzie gromadzą się w kościele

·  wyjaśnia, jak wygląda Msza św. w jego parafii

·  pamięta imię ks. proboszcza

·  opowiada o wydarzeniach związanych z  życiem parafii

·  razem z rodzicami angażuje się w życie parafii (procesje, roraty, różaniec...)

18. Dobrymi uczynkami sprawiamy radość Bogu.

– Poznanie zachowań, którymi dziecko sprawia Bogu radość.

– Wzmacnianie postawy radości ze spełnionego dobra.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

·  wymienia zachowania, którymi dziecko sprawia radość Bogu

·  opowiada o swoich dobrych czynach, którymi sprawił innym radość

·  rozumie, że dobre uczynki wobec najbliższych są wyrazem miłości do Boga

·  potrafi scharakteryzować zachowanie godne dziecka Bożego

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Dzieckiem Bożym jestem ja”

·  zgodnie bawi się z kolegami

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

19. W Adwencie czekamy na przyjście Jezusa.

– Poznanie Adwentu jako okresu przygotowania na przyjście Pana Jezusa.

– Kształtowanie postawy radosnego oczekiwania na święta Bożego Narodzenia.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

·  zna pojęcia: Adwent
i roraty

·  podaje liczbę świec na wieńcu adwentowym oraz liczbę adwentowych niedziel

·  wie, że Adwent jest czasem przygotowania na przyjście Jezusa

·  wyjaśnia, na czym polega dobre przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia

·  wyjaśnia, kiedy na wieńcu adwentowym zapala się kolejne świece

·  potrafi zaśpiewać piosenkę adwentową

·  wyraża pragnienie uczestniczenia w roratach

20. Z Maryją przygotowujemy się na spotkanie z Jezusem.

– Ukazanie Maryi jako Matki Bożego Syna.

– Kształtowanie postawy oczekiwania z Maryją na przyjście Jezusa.

Maryja Matką Chrystusa i naszą.

Postaci biblijne przykładem życia wiary.

Przykłady życia według Ewangelii.

·  zna pojęcie „roratka”

·  wie, z jaką nowiną przyszedł Gabriel do Maryi

·  zna słowa modlitwy „Zdrowaś Maryjo”

·  opowiada ewangeliczną perykopę o zwiastowaniu

·  potrafi modlić się słowami modlitwy „Zdrowaś Maryjo”

21. Słuchamy, co o Jezusie mówili prorocy.

– Poznanie prawdy, że na wiele lat przed narodzeniem Jezusa prorocy

zapowiadali Jego przyjście.

– Kształtowanie gotowości mówienia innym, że Jezus przyszedł na świat.

Obietnica zbawienia.

Prorocy przekazicielami obietnicy.

Jezus obiecanym Zbawicielem.

·  wie, że prorocy zapowiadali przyjście Jezusa

·  wie, że słowa proroków zapisane są w Piśmie Świętym

·  nazwę Betlejem kojarzy z zapowiedzią proroka  (Mi 5,1) i miejscem narodzenia się Jezusa

·  zna zapowiedź, że Jezusa urodzi Maryja (Iz 7,14)

·  wyjaśnia, że prorok to człowiek wybrany przez Boga, który mówi w Jego imieniu

·  wyjaśnia, jakie zadania do spełnienia miał prorok

·  potrafi powiązać słowa proroków (Mi 5,1 i Iz 7,14) z narodzeniem Jezusa

·  chętnie opowiada o Jezusie

22. Dzielimy się opłatkiem –Wigilia.

– Poznanie tradycji dzielenia się opłatkiem.

– Budzenie poczucia wspólnoty w przeżywaniu Wigilii Świąt Bożego Narodzenia.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia

·  wymienia tradycje i zwyczaje świąteczne (wspólna wigilia, dzielenie się opłatkiem, żłóbek, choinka)

·  dzieli się opłatkiem i składa życzenia

·  zna chrześcijańską wymowę zwyczajów świątecznych

·  wyjaśnia, dlaczego opłatek otaczamy szacunkiem

·  wyjaśnia, dlaczego żłóbek z Dzieciątkiem jest najważniejszym znakiem świąt Bożego Narodzenia

·  potrafi śpiewać kolędy

·  aktywnie włącza się w przygotowanie klasowej Wigilii (np. przygotowanie dekoracji, recytacja)

23. Z radością witamy Dzieciątko Jezus

– Rozpoznawanie znaków narodzenia Jezusa w domu i kościele.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za narodzenie Jezusa.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia

·  wie, gdzie urodził się Jezus

·  opisuje wygląd szopki betlejemskiej (w swojej parafii)

·  wie, że świętowanie narodzenia Jezusa łączy się z udziałem we Mszy św.

·  zna wydarzenia związane z narodzeniem Jezusa

·  wyraża wdzięczność za narodzenie Jezusa w modlitwie spontanicznej

·  potrafi zaśpiewać refren piosenki „Chciałeś być maleńkim” oraz  kolędę „Dzisiaj w Betlejem”

24. Z Mędrcami kłaniamy się Jezusowi.

– Poznanie prawdy, że Bóg objawił się wszystkim ludziom.

– Budzenie wdzięczności Bogu za dar Jezusa oraz motywowanie do czynienia dobra.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

Postaci biblijne przykładem życia wiary.

Przykłady życia według Ewangelii.

·  zna perykopę biblijną o pokłonie Trzech Mędrców

·  wymienia dary złożone przez Mędrców Panu Jezusowi

·  wymienia imiona Mędrców

·  potrafi ocenić swoje dobre uczynki jako najpiękniejszy prezent dla Jezusa

·  wyjaśnia, że ten, kto jest mądry, szuka Jezusa

·  chętnie składa Jezusowi dary z dobrych uczynków

25. Śpiewamy kolędy dla małego Jezusa.

– Pogłębienie poznanej prawdy o Bożym Narodzeniu.

– Kształtowanie postawy radości z narodzin Pana Jezusa i wdzięczności Bogu za Jego przyjście.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia.

Pojęcie i formy modlitwy. Modlitwa wspólnotowa.

·  zna słowa i melodię wybranych kolęd

·  wie, że kolędy są wyrazem radości z przyjścia Jezusa

·  potrafi wyrazić radość z przyjścia Pana Jezusa przez wspólny śpiew kolęd i udział w przedstawieniu

·  chętnie bierze udział w przedstawieniu bożonarodzeniowym

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

26. Poznajemy rodzinny dom Jezusa w Nazarecie.

– Ukazanie relacji miłości w życiu Świętej Rodziny.

– Motywowanie do postępowania na wzór Jezusa.

Dobro otrzymywane od Boga.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

Postaci biblijne przykładem życia wiary.

Przykłady życia według Ewangelii.

Postawy służące słuchaniu drugiego człowieka i dobremu zrozumieniu ich słów.

·  wymienia osoby Świętej Rodziny

·  zna nazwę rodzinnego miasta Jezusa

·  wie, komu Jezus okazywał posłuszeństwo

·  podaje przykłady okazywania miłości w rodzinie

·  wyjaśnia, dlaczego wzajemna miłość w rodzinie jest źródłem szczęścia

·  wyjaśnia, na czym polega posłuszeństwo

·  potrafi modlić się za swoją rodzinę

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Pan Jezus także mamę miał”

·  chętnie naśladuje Jezusa w posłuszeństwie i pomocy najbliższym

27. Jezus powołuje uczniów.

– Poznanie prawdy, że Jezus powołuje uczniów.

– Budzenie pragnienia bycia uczniem Jezusa i dobrym przyjacielem – kolegą.

Publiczna działalność Jezusa.

Charakterystyczne cechy koleżeństwa i przyjaźni.

·  wie, że Jezus powołuje uczniów

·  wie, co to znaczy być uczniem Jezusa

·  podaje przykłady jak zachowują się przyjaciele

·  opowiada scenę powołania uczniów przez Jezusa

·  potrafi opisać cechy ucznia Chrystusowego

·  wyjaśnia, co to znaczy być przyjacielem i dobrym kolegą

·  stara się być życzliwy i koleżeński

28. Jesteśmy uczniami Jezusa.

– Poznanie prawdy, że poprzez chrzest jednoczymy się z Jezusem, stając się Jego uczniami i przyjaciółmi.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Panu Bogu i rodzicom za sakrament chrztu.

Istnienie religijnego wymiaru rzeczywistości.

Sakramenty święte – chrzest.

·  pamięta, że chrzest jest sakramentem szczególnej więzi z Chrystusem

·  wymienia przedmioty związane z chrztem (chrzcielnica, woda, paschał, świeca...)

·  wyjaśnia, w jaki sposób należy pielęgnować przyjaźń z Jezusem

·  potrafi przez modlitwę wyrazić wdzięczność za sakrament chrztu

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „By być jak Jezus” lub „Sercem kocham Jezusa”

·  szanuje pamiątki związane z jego chrztem

29. Pan Jezus uczy nas żyć w miłości.

– Poznanie cudu uzdrowienia jako wyrazu miłości i dobroci Jezusa.

– Motywowanie do naśladowania Jezusa w życzliwości i miłości wobec ludzi.

Publiczna działalność Jezusa.

Wiara źródłem ludzkiej życzliwości, pogody ducha, radości.

Pomoc chorym i cierpiącym.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

Uczynki miłosierdzia.

·  zna treść Ewangelii Mk 10,46-52

·  wymienia uczynki miłości wobec najbliższych

·  wyjaśnia, dlaczego dobro czynione najbliższym cieszy Pana Jezusa

·  potrafi prosić Boga o pomoc w byciu dobrym (modlitwa)

·  świadczy uczynki miłości wobec bliźnich

30. Pan Jezus pomaga chorym.

– Poznanie postawy Jezusa wobec ludzi chorych.

– Kształtowanie postawy ufności w pomoc Jezusa i zawierzania Mu naszych

bliskich chorych.

Publiczna działalność Jezusa.

Pomoc chorym i cierpiącym.

Uczynki miłosierdzia.

·  wie, że Jezus uzdrawiał chromych, niewidomych i niemych

·  wie, że ludzie chorzy potrzebują pomocy

·  wymienia, kto zajmuje się ludźmi chorymi

·  podaje przykłady, jak może pomagać chorym

·  opowiada, o uzdrowieniach nad Jeziorem Galilejskim (Mt 15,29-31)

·  wyjaśnia, w jaki sposób Jezus pomaga chorym obecnie

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Każdy może dziś do Jezusa przyjść” lub „Idzie Jezus”

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

31. Pan Jezus wzywa nas do większej miłości – Wielki Post.

– Poznanie przesłania Wielkiego Postu.

– Kształtowanie postawy chętnego jednoczenia się z cierpiącym Jezusem.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego

·  wymienia zewnętrzne oznaki Wielkiego Postu w kościele

·  wyjaśnia, dlaczego w Kościele przeżywamy Wielki Post

·  pamięta, że Pan Jezus pościł na pustyni

·  wyjaśnia pojęcie „Środa Popielcowa”

·  wyjaśnia znaczenie postanowień wielkopostnych

·  chętnie podejmuje dobre postanowienia na czas Wielkiego Postu

·  mówi z pamięci modlitwę „Któryś za nas cierpiał rany”

32. Idziemy z Jezusem drogą krzyżową.

– Poznanie wybranych wydarzeń z drogi krzyżowej Jezusa.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Jezusowi za Jego miłość.

Nabożeństwo drogi krzyżowej

·  opowiada o męce Pana Jezusa

·  wie, że męka Pana Jezusa jest znakiem szczególnej miłości do ludzi

·  okazuje szacunek wobec krzyża

·  wymienia osoby, które Pan Jezus spotkał na swojej drodze krzyżowej

·  wie, że Jezus niósł krzyż, aby pomóc nam stawać się lepszymi

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Rysuję krzyż”

33. Przepraszamy Pana Jezusa za złe postępowanie.

– Poznanie prawdy, że złe postępowanie oddala nas od Boga.

– Motywowanie do przepraszania Jezusa za złe uczynki.

Dobro otrzymywane od Boga.

Grzech ludzi.

·  wie, że czynione zło zasmuca Pana Jezusa i oddala nas od Niego

·  wie, że za zło należy Pana Jezusa przepraszać

·  wykazuje wrażliwość sumienia na popełniane zło

·  wie, że przeproszenie Pana Jezusa przywraca radość w sercu

·  potrafi przepraszać Pana Jezusa za złe myśli, słowa i uczynki (modlitwa)

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Przepraszam Cię, Boże”

34. Przepraszamy rodziców, rodzeństwo, kolegów.

– Poznanie prawdy, że złe postępowanie krzywdzi ludzi i smuci Jezusa.

– Motywowanie do naprawiania wyrządzonej krzywdy i przepraszania.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

Postawy służące słuchaniu drugiego człowieka i dobremu zrozumieniu ich słów.

·  wie, że popełnione zło niszczy przyjaźń i zgodę między ludźmi

·  pamięta słowa Jezusa – Mt 25,40

·  rozumie, że przyznanie się do winy jest pierwszym krokiem w naprawieniu zła

·  wymienia, kogo dotykają skutki złego postępowania

·  potrafi przepraszać swoich najbliższych i kolegów

·  potrafi przedstawić w inscenizacji scenę przeproszenia

35. Staramy się być lepsi.

– Poznanie historii Zacheusza jako zachęta do przemiany własnego życia.

– Pogłębienie motywacji do pracy nad sobą, by stawać się lepszym człowiekiem.

Publiczna działalność Jezusa..

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

Postaci biblijne przykładem życia wiary.

·  opowiada historię Zacheusza

·  pamięta, że spotkanie z Jezusem pomaga w stawaniu się lepszym

·  pamięta postanowienia wielkopostne

·  wyjaśnia, dlaczego powinniśmy podejmować i wypełniać postanowienia wielkopostne

36. Radośnie witamy Jezusa Króla – Niedziela Palmowa

– Poznanie prawdy, że Jezus jest Królem wszystkich ludzi.

– Motywowanie do oddania czci Jezusowi Królowi.

Publiczna działalność Jezusa.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

·  opowiada o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i radosnym powitaniu Go przez mieszkańców miasta,

·   wyjaśnia nazwę „Niedziela Palmowa”,

·   opisuje wygląd palmy

·  wyjaśnia, dlaczego przynosimy palmy do kościoła,

·  potrafi ozdobić palmę

37. Jezus chce być z nami ukryty w chlebie – Ostatnia Wieczerza.

– Poznanie prawdy, że Jezus pozostał z ludźmi ukryty w Chlebie-Hostii.

– Budzenie wiary w obecność Jezusa w Eucharystii.

Sakramenty święte – Eucharystia.

Eucharystia ofiarą Chrystusa i Kościoła, sakramentem jedności i miłości zbawczej, krzepiącej uczty, obecności Chrystusa.

·  wie, że Pan Jezus spotkał się ze swoimi uczniami na wieczerzy

·  wie, że Pan Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew

·  kojarzy hostię (biały chleb) z obecnością Jezusa

·  zna słowa Jezusa „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje”

·  wie, że Ostatnia Wieczerza była w Wielki Czwartek

·  opowiada o Ostatniej Wieczerzy Jezusa z apostołami

·  wyraża szacunek wobec Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

38. Pan Jezus umiera na krzyżu z miłości do nas.

– Poznanie zbawczych wydarzeń zawartych w liturgii Wielkiego Piątku.

– Kształtowanie postawy szacunku wobec krzyża, znaku miłości Jezusa.

Chrystus umarł i zmartwychwstał dla nas.

Jezus obiecanym Zbawicielem.

·  wie, że Jezus umarł na krzyżu z miłości do nas

·  wie, że Pan Jezus umarł
w Wielki Piątek

·  wie, że w Wielki Piątek ludzie gromadzą się w kościele, by rozważać mękę Pana Jezusa i adorować krzyż

·  wyjaśnia, na czym polega adoracja krzyża

·  potrafi wyrazić wdzięczność Bogu za dar zbawienia (modlitwa)

·  potrafi zaśpiewać pieśń „Krzyżu Chrystusa”

·  adoruje krzyż w klasie oraz w kościele

39. W Wielką Sobotę odwiedzamy Jezusa.

– Poznanie prawdy, że grób Jezusa jest miejscem spotkania z żywym Bogiem.

– Kształtowanie postawy adoracji Jezusa eucharystycznego.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Wielkanocy.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa

·  pamięta, że w Wielką Sobotę ciało Pana Jezusa spoczywało w grobie

·  rozumie, że najważniejszym elementem grobu Bożego jest monstrancja – miejsce obecności Jezusa eucharystycznego

·  wyjaśnia, dlaczego grób Pana Jezusa nie jest smutny

·  opowiada, jak wygląda Boży grób w kościele parafialnym

·  uczestniczy w adoracji przy „grobie” Pana Jezusa w Wielką Sobotę

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

40. Świętujemy zmartwychwstanie Jezusa.

– Poznanie prawdy, że święta wielkanocne są pamiątką zmartwychwstania Jezusa.

– Doświadczanie radości spotkania z Jezusem zmartwychwstałym podczas świąt wielkanocnych w kościele i w rodzinie.

Chrystus umarł i zmartwychwstał dla nas.

Sens i przesłanie poszczególnych okresów roku liturgicznego.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Wielkanocy.

Niedziela pamiątką zmartwychwstania.

·  wie, że zmartwychwstanie Jezusa świętujemy w Niedzielę Wielkanocną

·  wie, że każda niedziela jest pamiątką zmartwychwstania Chrystusa

·  potrafi opowiedzieć wydarzenia związane ze zmartwychwstaniem Pana Jezusa (Mt 28,1-8)

·  wymienia znaki Chrystusa zmartwychwstałego (baranek, paschał)

·  potrafi zaśpiewać pieśń „Jezus Chrystus jest Panem”

41. Radośnie śpiewamy „Alleluja”.

– Poznanie radosnych pieśni zmartwychwstania – „Alleluja”.

– Radość ze zmartwychwstania Jezusa.

Chrystus umarł i zmartwychwstał dla nas.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Wielkanocy.

·  wie, że zmartwychwstanie Jezusa jest wielką radością

·  wie, że słowa „alleluja” śpiewane są podczas Mszy św.

·  wyjaśnia, co oznacza okrzyk „alleluja”

·  potrafi śpiewać wybrane pieśni o zmartwychwstaniu Jezusa

·  śpiewem wyraża radość ze zmartwychwstania Jezusa

42. Zmartwychwstały Pan Jezus żyje wśród nas.

– Poznanie prawdy o obecności Jezusa zmartwychwstałego w naszym życiu.

– Motywowanie do wdzięczności Bogu za Jego obecność.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Chrystus umarł i zmartwychwstał dla nas.

·  zna obietnicę Jezusa Mt 28,20b

·  podaje przykłady obecności Pana Jezusa wśród nas

·  wie, że kapłan słowami „Pan z wami” ogłasza obecność Jezusa na Mszy św.

·  wyjaśnia, jak rozumie obietnicę, że Jezus żyje i jest wśród nas aż do końca świata

·  potrafi dostrzec obecność Pana Jezusa w codziennym życiu

43. Spotykamy się ze zmartwychwstałym Jezusem podczas Mszy św.

– Pogłębione poznanie prawdy o obecności zmartwychwstałego Pana Jezusa we Mszy Świętej.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za obecność Jezusa wśród nas.

Eucharystia sakramentem obecności Chrystusa.

Poszczególne części Mszy Świętej (znaczenie gestów, obrzędów, postaw, pozdrowień i wezwań).

·  wie, że z Jezusem spotykamy się na Mszy św.

·  rozpoznaje strój liturgiczny celebransa

·  wskazuje na ilustracji ołtarz i tabernakulum, poprawnie wypowiada te wyrazy

·  poprawnie wykonuje postawy i gesty liturgiczne (klękanie, bicie się w piersi)

·  wie, że Msza św. jest najwspanialszą Pamiątką Pana Jezusa

·  wie, że do spotkania z Jezusem potrzebna jest wiara

·  wymienia gesty wykonywane przez kapłana na początku Maszy św. (pokłon i ucałowanie ołtarza)

·  z szacunkiem wykonuje liturgiczne gesty

·  włącza się we wspólną modlitwę, śpiew

44. Jezus zmartwychwstały mówi do nas.

– Poznanie prawdy, że Pan Jezus mówi do nas w liturgii słowa.

– Kształtowanie umiejętności słuchania słowa Bożego.

Poszczególne części Mszy Świętej (znaczenie gestów, obrzędów, postaw, pozdrowień i wezwań).

·  wie, że Jezus mówi do nas w liturgii słowa

·  wie, że podczas Mszy św. czytane są fragmenty z księgi Pisma Świętego

·  poprawnie wykonuje potrójny znak krzyża na czole, ustach i sercu

·  wie, że do przyjęcia nauki Jezusa potrzebna jest wiara

·  potrafi identyfikować słyszane słowo Boże z osobą Jezusa

·  wyjaśnia, dlaczego wstajemy na czas czytania Ewangelii

45. Jezus zmartwychwstały zaprasza nas do swego stołu.

– Poznanie prawdy, że Jezus zaprasza nas do swego stołu.

– Budzenie radości z oczekiwania na spotkanie z Jezusem w Komunii Świętej.

Eucharystia ofiarą Chrystusa i Kościoła, sakramentem jedności i miłości zbawczej, krzepiącej uczty, obecności Chrystusa.

Poszczególne części Mszy Świętej (znaczenie gestów, obrzędów, postaw, pozdrowień i wezwań).

·  pamięta, że podczas Mszy św. kapłan powtarza słowa Jezusa: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje” wypowiedziane podczas Ostatniej Wieczerzy

·  pamięta, że Pan Jezus jest obecny na ołtarzu w znakach chleba i wina

·  potrafi wykonać znak pokoju

·  rozumie prawdę, że spotkamy Jezusa w Komunii św.

·  wymienia przedmioty używane podczas liturgii (kielich, wino, chleb-hostia)

·  odróżnia znaczenie podania dłoni na znak pokoju od podania dłoni na powitanie

·  opowiada, w jaki sposób ludzie przyjmują Komunię św.

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Przygotuję Ci serce, o Chryste”

46. Pan Jezus wstępuje do nieba.

– Poznanie prawdy o wniebowstąpieniu Pana Jezusa.

– Budzenie pragnienia przebywania z Panem Jezusem w niebie.

Powtórne przyjście Pana.

·  pamięta, że Pan Jezus wstąpił do nieba

·  rozumie, że Pan Jezus przygotował dla wszystkich miejsce w niebie

·  pamięta słowa anioła o powtórnym przyjściu Jezusa

·  potrafi wyjaśnić, czym jest niebo

·  potrafi odmówić modlitwę dostosowaną do tematu

·  opowiada o wierze w powtórne przyjście Jezusa

47. Z Panem Jezusem idziemy przez miasta i wsie – Boże Ciało.

– Ukazanie obecności Pana Jezusa w liturgii Bożego Ciała.

– Umacnianie postawy szacunku wobec Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Eucharystia sakramentem obecności Chrystusa.

Zwyczaje związane z obchodami Świąt

·  zna pojęcia: procesja, monstrancja

·  wie, że podczas uroczystości Bożego Ciała Pan Jezus odwiedza miasta i wioski

·  opowiada, jak wygląda procesja Bożego Ciała

·  wymienia sposoby okazywania miłości Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie

·  śpiewa pieśń „Wielbię Ciebie w każdym momencie”

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

48.Chcę być pilnym uczniem i dzielnym Polakiem.

– Zapoznanie z polskimi symbolami narodowymi.

– Motywowanie do modlitwy za Ojczyznę i pracy dla jej rozwoju.

Wiara źródłem ludzkiej życzliwości, pogody ducha, radości.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa

·  zna symbole i barwy narodowe Polski,

·  wie, co oznaczają słowa ślubowania

·  zna słowa „Katechizmu polskiego dziecka”,

·  wyjaśnia znaczenie ślubowania w klasie pierwszej

·  przyjmuje prawidłową postawę w czasie hymnu

49. Różaniec – „róże dla Matki Bożej”.

– Poznanie modlitwy różańcowej.

– Motywowanie do chętnego uczestnictwa w nabożeństwach różańcowych.

Nabożeństwo różańcowe,

Maryja, Matka Jezusa i nasza, wzorem rozmodlenia.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa

·  definiuje pojęcie „różaniec”

·  pamięta, że Maryja prosi o modlitwę na różańcu

·  potrafi modlić się do Matki Bożej

·  wymienia modlitwy odmawiane na różańcu

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „O Królowo, Królowo Różańca”

·  podaje godzinę, o której odbywają się nabożeństwa różańcowe

·  chętnie uczestniczy w nabożeństwach różańcowych

50. Święci w niebie – wraz z nimi wielbimy Pana Boga.

– Zapoznanie z postaciami wybranych świętych i błogosławionych.

– Motywowanie do naśladowania świętych.

Przykłady życia według Ewangelii.

·  wymienia imiona wybranych świętych i błogosławionych

·  wymienia cechy charakterystyczne osoby świętej

·  potrafi modlić się do swojego świętego patrona

·  wyjaśnia, w jaki sposób można zostać świętym

51. Dar modlitwy dla naszych zmarłych.

– Poznanie prawdy o życiu wiecznym.

– Wprowadzenie w praktykę modlitwy za zmarłych.

Pojęcie i formy modlitwy, postawy modlitewne.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa

·  wie, że po śmierci jest życie wieczne

·  pamięta słowa modlitwy „Wieczny odpoczynek”

·  wyjaśnia, dlaczego zapalamy znicze na grobach

·  opowiada o wskrzeszeniu córki Jaira

52. Św. Mikołaj uczy nas dobroci.

– Poznanie postaci i życia św. Mikołaja.

– Kształtowanie wrażliwości na potrzeby innych.

Przykłady życia według Ewangelii.

·  opowiada o postaci i życiu św. Mikołaja

·  rozumie, że każdy człowiek może naśladować św. Mikołaja

·  podaje, jak można naśladować św. Mikołaja w dobroci

·  potrafi dzielić się z innymi

·  potrafi zaśpiewać piosenkę „Biskupie Mikołaju”

·  chętnie pomaga swoim rodzicom, kolegom

53. W maju oddajemy cześć Maryi, Matce Jezusa.

– Poznanie prawdy, że maj to miesiąc szczególnego kultu Maryi.

– Motywowanie do chętnego i radosnego udziału w nabożeństwach majowych.

Modlitwa indywidualna i wspólnotowa.

Nabożeństwo majowe.

·  wie, że maj jest miesiącem szczególnie poświęconym Maryi

·  wie, że figurki i kapliczki są wyrazem szczególnej czci Matki Bożej

·  potrafi modlić się litanią wspólnie z innymi

·  podaje godzinę nabożeństw majowych w swojej parafii

·  potrafi zaśpiewać pieśń „Chwalcie łąki umajone”

·  wyraża szacunek wobec przydrożnych kapliczek i figurek Matki Bożej

54. Wyrażam miłość dla mojej mamy.

– Odkrywanie potrzeby okazywania miłości i wdzięczności mamie.

– Kształtowanie postawy dobroci wobec mamy.

Treść i znaczenie poszczególnych przykazań Dekalogu.

Postawy służące słuchaniu drugiego człowieka i dobremu zrozumieniu ich słów.

Sposoby czynienie dobra w rodzinie.

·  wymienia sposoby okazywania miłości i wdzięczności swojej mamie

·  wyjaśnia, dlaczego szanujemy nasze matki

·  opowiada, jak można okazywać miłość i wdzięczność swojej mamie

·  wyraża szacunek i wdzięczność wobec matek

55. Serce Jezusa źródłem miłości i dobroci.

– Odkrywanie potrzeby okazywania innym dobroci i miłości.

– Kształtowanie postawy zaufania Jezusowi, który zawsze nam pomaga i chce, żebyśmy pomagali innym ludziom.

Nabożeństwo czerwcowe

Dobro otrzymywane od Boga.

Sposoby czynienie dobra w klasie, rodzinie, parafii.

·  wie, że Jezus kocha ludzi i jest dla nich dobry

·  wyjaśnia, dlaczego czcimy Serce Jezusa

·  wie, że kochać to być dobrym dla innych

·  opisuje serce ludzkie podobne do Serca Jezusowego

56. Wakacje z Panem Jezusem.

– Ukazanie prawdy o religijnym przeżywaniu wakacji.

– Kształtowanie postawy radosnego przeżywania wakacji z Bogiem.

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu.

Wiara źródłem ludzkiej życzliwości, pogody ducha, radości.

·  odkrywa prawdę o religijnym przeżywaniu wakacji

·  wie, co to są „wakacje z Bogiem”

·  dostrzega obecność Boga w różnych sytuacjach życiowych

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

1. Miejsca wakacyjnych wspomnień – wspaniałość świata

– Dzielenie się wakacyjnymi wspomnieniami.

– Kształtowanie wrażliwości na piękno i dobro jako znaki obecności Boga w otaczającym świecie.

Spędzanie wol­ne­go czasu po chrześcijańsku.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

– wymienia miejsca odwiedzane podczas wakacji

– wskazuje przykłady obecności Boga w przyrodzie

– rozpoznaje w pięknie przyrody stwórcze dzieło Boga

– chętnie opowiada swoje wakacyjne wspomnienia

– wypowiada modlitwę dziękczynną za napotkane piękno i doświadczone dobro.

– wyraża odpowiedzialną troskę o przyrodę.

2. Niebo i ziemia – całe stworzenie chwali Boga

– Pogłębione poznanie prawdy o stworzeniu świata.

– Kształtowanie postawy wdzięczności i uwielbienia Boga za dzieło stworzenia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących stworzenia.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

– wie, że o stworzeniu świata dowiadujemy się z Biblii

– wie, że wszystko, co istnieje, jest dobre, bo pochodzi od Boga

– wymienia zjawiska i stworzenia, które obserwuje w przyrodzie

– interpretuje proste teksty biblijne mówiące o stworzeniu

– układa własną modlitwę dziękczynną za dzieło stworzenia

– wyraża zainteresowanie tekstami biblijnymi

3. Niezwykła biblioteka – Pismo Święte

– Poznanie struktury Biblii, jej charakteru i układu ksiąg.

– Wzbudzenie zainteresowania Pismem Świętym oraz wzmacnianie postawy szacunku wobec świętej Księgi.

Podstawowe wiadomości o Piśmie Świętym.

– określa znaczenie słowa „Biblia”

– wie, że Biblia zawiera słowo kochającego Boga, który stworzył świat

– wyjaśnia, dlaczego Biblia jest księgą świętą

– wie, że treść Starego Testamentu dotyczy wydarzeń od stworzenia świata i przygotowuje do narodzenia Pana Jezusa

– wyraża szacunek względem Biblii jako księgi o miłości Boga do człowieka

– uzasadnia, że słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym jest dla nas przewodnikiem na drodze do wiecznego szczęścia

– potrafi wyjaśnić, dlaczego pierwszą część Pisma Świętego nazywamy Starym Testamentem, a drugą Nowym Testamentem

4. W poszukiwaniu ogrodu Eden – opowiadanie o szczęściu

– Poznanie biblijnego opowiadania o szczęściu pierwszych ludzi.

– Kształtowanie postawy zaufania do Boga i wdzięczności za Jego przyjaźń.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłości Boga.

– wymienia miejsca, w których czuje (czuł) się szczęśliwy

– wymienia osoby, którym zawdzięcza swoje poczucie szczęścia

– zna treść biblijnego fragmentu o raju (Rdz 2,8-10.15)

– wskazuje dobre miejsca w swoim otoczeniu,

– na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polegało szczęście ludzi w raju

– uzasadnia, że warunkiem szczęścia jest otrzymywanie i okazywanie miłości

– wyraża pragnienie trwania w przyjaźni z Bogiem

5. Za bramą raju – opowiadanie o nieszczęściu grzechu

– Poznanie przesłania biblijnego tekstu o grzechu pierwszych ludzi.

– Wzbudzenie pragnienia życia w stałej przyjaźni z Bogiem.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

– podaje przykłady zachowań, które niszczą poczucie szczęścia

– zna treść biblijnego opowiadania o grzechu pierwszych ludzi

– wie, że grzech niszczy przyjaźń człowieka z Bogiem

– interpretuje biblijne opowiadanie o grzechu pierwszych ludzi

– wyjaśnia, na czym polega zło każdego grzechu

– wyraża pragnienie powrotu do przyjaźni z Bogiem

– przeprasza Boga w modlitwie za swoje grzechy

6. Drogi powrotu – Bóg szuka tych, którzy zbłądzili

– Poznanie prawdy, że Bóg poszukuje ludzi, którzy od Niego odeszli, i pragnie

ich zbawienia.

– Kształtowanie postawy radości i wdzięczności Panu Bogu za zbawienie.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłości Boga.

– wie, że Bóg poszukuje ludzi, którzy od Niego odeszli i pragnie ich zbawienia

– własnymi słowami wypowiada treść Bożej obietnicy Rdz 3,14-15

– wie, że zapowiedź przyjścia Zbawiciela jest wyrazem miłości Boga do człowieka

– zna uczynki miłosierdzia co do duszy

– interpretuje tekst Protoewangelii Rdz 3,14-15

– wyjaśnia, na czym polega zbawienie

– umie zastosować uczynki miłosierdzia w sytuacjach typowych i problemowych

7. Serce otwarte dla wszystkich – pierwsze piątki miesiąca

– Poznanie prawdy, że Jezus kocha nas całym sercem.

– Kształtowanie postawy wynagradzania Jezusowi za grzechy.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłości Boga.

Możliwości własnego zaangażowania się w misję Chrystusa.

Święci świadkami wiary.

– pamięta i rozumie treść Mt 11,28

– wymienia najważniejsze obietnice Jezusa objawione św. M. Alacoque

– podaje zasady odprawiania dziewięciu pierwszych piątków miesiąca

– potrafi posługiwać się książeczką pierwszopiątkową (zaznaczyć pierwsze piątki kolejnych miesięcy)

– wyraża pragnienie korzystania z obietnic Jezusa

– definiuje pojęcia: cichy i pokorny, zadośćuczynienie, wynagrodzenie

– potrafi określić, za co chce wynagrodzić Jezusowi, podejmując praktykę pierwszych piątków

– wyraża postawę zadośćuczynienia za grzechy swoje i innych

– podejmuje postanowienie korzystania w pierwsze piątki z sakramentu pokuty i Eucharystii i z zaangażowaniem je realizuje

8. Fatima – miejsce spotkania z Maryją

– Poznanie treści objawień fatimskich oraz wartości modlitwy różańcowej.

– Motywowanie do włączenia się w modlitwę różańcową Kościoła.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Modlitwa wspólnotowa czynnikiem budowy wspólnoty wiary.

Święci świadkami wiary.

– wie, że Matka Boża objawiała się w Fatimie co miesiąc od 13 V do 13 X 1917 r.

– podaje imiona dzieci fatimskich i opowiada o ich spotkaniu z Maryją

– rozpoznaje i opisuje figurę Matki Bożej Fatimskiej

– potrafi modlić się na różańcu

– omawia treść przesłania Matki Bożej w Fatimie

– wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej w nawiązaniu do objawień fatimskich

– wyraża szacunek dla Matki Bożej, spełniając jej prośbę wypowiedzianą w Fatimie (chętnie modli się na różańcu)

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

9. Przeprowadzka Abrahama do ziemi Kanaan

– Poznanie obietnic, jakie Bóg dał Abrahamowi.

– Kształtowanie wrażliwości na głos Boga słyszany w swoim sercu.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Hierarchia wartości oparta na wierze. Wierność Bogu.

– wymienia powody, z jakich ludzie zmieniają miejsce zamieszkania

– wymienia Boże obietnice dane Abrahamowi

– interpretuje obietnice, jakie Bóg dał Abrahamowi

– charakteryzuje postawę Abrahama wobec Bożego słowa

– wyjaśnia znaczenie zbudowania ołtarza dla Pana

10. Kanaan – Ziemia Święta, darowana przez Boga

– Poznanie historii tworzenia się narodu wybranego.

– Kształtowanie poczucia przynależności do własnego narodu i świadomości

bycia Polakiem.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

Zadania wobec narodu.

– wymienia potomków Abrahama (Izaak i Jakub, który miał 12 synów)

– zna historię tworzenia się narodu izraelskiego (wybranego)

– uzasadnia, dlaczego Kanaan jest ziemią świętą

– podaje przykłady ludzi z własnego regionu, którzy zasłużyli się dla dobra Ojczyzny

– charakteryzuje wartość ziemi Kanaan dla potomków Abrahama

– dąży wytrwale do osiągnięcia świętości przez doskonalenie cnót

– dba o własny rozwój dla dobra Ojczyzny

11. Egipt – kraina urodzaju i ziemia niewoli

– Poznanie sytuacji narodu izraelskiego na ziemi egipskiej.

– Budzenie potrzeby wytrwałości w modlitwie.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– podaje powody osiedlania się Izraelitów w Egipcie

– charakteryzuje rolę Józefa (syna Jakuba) na dworze faraona

– wie, że po śmierci Józefa Izraelici byli zmuszani do niewolniczej pracy i prosili Boga o pomoc

– wyjaśnia, dlaczego Izraelici w Egipcie stali się niewolnikami

– charakteryzuje niewolniczą pracę Izraelitów w Egipcie

– wykazuje postawę wytrwałości w modlitwie

– sprzeciwia się wszelkiej krzywdzie i niesprawiedliwości

12. Morze Czerwone – droga ucieczki i ocalenia

– Poznanie historii wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej.

– Kształtowanie postawy zaufania do Boga i akceptacji dróg, jakimi chce nas prowadzić.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– wie, że Mojżesz był Izraelitą wychowanym na dworze faraona i że Bóg powierzył mu wyprowadzenie swego ludu z niewoli

– wymienia zjawiska, którymi posłużył się Bóg, karząc Egipcjan

– opowiada historię przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone

– wyjaśnia, że Boża interwencja jest odpowiedzią na modlitwę Izraelitów

– uzasadnia, że w sytuacji bez wyjścia Bóg znajduje rozwiązanie

– wyjaśnia znaczenie przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone w ucieczce przed wojskiem faraona

– wyraża wiarę, że Bóg przychodzi z pomocą czasem w nieoczekiwany sposób

– wyraża zaufanie do Boga, szczególnie w trudnych sytuacjach

13. Przez pustynię pod Bożą opieką

– Poznanie wędrówki narodu izraelskiego do ziemi obiecanej i przejawów Bożej opieki.

– Wzmocnienie wiary w Bożą opiekę.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– charakteryzuje niebezpieczeństwa czyhające na pustyni

– wymienia przejawy Bożej opieki nad Izraelitami podczas wędrówki przez pustynię (nakarmienie przepiórkami i manną, woda ze skały)

– wymienia sytuacje, w których powinien zwracać się do Boga z prośbą o pomoc

– opisuje reakcję Izraelitów na trudy wędrówki przez pustynię

– wyraża gotowość pomocy innym w ich trudnych sytuacjach.

14. Synaj – góra Bożych przykazań

– Głębsze poznanie Bożych wymagań zawartych w Dekalogu.

– Wzmocnienie przekonania o słuszności Bożych zakazów i nakazów.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłosierdzia, opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

Dekalog wyra­zem troski Boga o szczęście czło­wieka.

– wyjaśnia znaczenie słowa „przykazanie” (to, co przykazane, nakazane) i wymienia Boże przykazania

– wie, że Bóg dał ludziom przykazania na górze Synaj i zobowiązał do ich przestrzegania

– uzasadnia, że każde z Bożych przykazań jest ważne i żadnego nie wolno lekceważyć

– charakteryzuje Boże obietnice związane z wypełnianiem przykazań

– wyraża przekonanie, że dobro jest owocem przestrzegania Bożych przykazań

15. Namiot Spotkania – miejsce szczególnej bliskości Boga

– Poznanie miejsc szczególnej bliskości Boga podczas wędrówki Izraelitów

do Ziemi Obiecanej oraz w życiu chrześcijanina.

– Budzenie potrzeby systematycznego spotykania się z Bogiem.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za przebaczenie grzechów w sakramencie pokuty i pojednania.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłosierdzia, opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

Sakramenty – pokuta i pojednanie.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego

– wie, że Namiot Spotkania, czyli Przybytek, był przenośną świątynią w obozie Izraelitów podczas ich wędrówki przez pustynię

– wie, że w Namiocie Spotkania znajdowała się Arka Przymierza – złocona przenośna skrzynia, w której przechowywano tablice Bożych przykazań

– wymienia miejsca, w których chrześcijanin doświadcza szczególnej bliskości Boga

– wyjaśnia znaczenie sakramentu pokuty i pojednania dla chrześcijanina

– omawia niewierności Izraelitów wobec Boga pod górą Synaj

– wyjaśnia znaczenie Namiotu Spotkania dla Mojżesza i całego ludu izraelskiego (Mojżesz rozmawiał tam z Bogiem, prosząc Go o przebaczenie niewierności ludu)

– wdraża w życie praktykę „namiotu spotkania”, starając się o jej systematyczność

16. Cmentarz – miejsce pamięci i modlitwy

– Poznanie chrześcijańskiego znaczenia nawiedzania cmentarzy i modlitwy za zmarłych.

– Kształtowanie postawy troski o groby zmarłych i ich życie wieczne.

Trud­ne sytuacje życiowe: śmierć.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Zadania chrześcijanina w ży­ciu społecz­nym.

– wymienia powody, dla których ludzie odwiedzają cmentarze

– wymienia ostateczne rzeczy człowieka

– wyjaśnia pojęcia: czyściec, niebo, piekło

– wyjaśnia chrześcijańskie znaczenie dni 1 i 2 listopada

– wyraża modlitewną troskę o zmarłych

– uzasadnia, dlaczego modlimy się przy grobach zmarłych

– uzasadnia obowiązek troski o groby naszych bliskich, a także nieznanych nam zmarłych

– wyraża szacunek dla zmarłych, dbając o ich groby

17. Grób Nieznanego Żołnierza – miejsce wdzięczności bohaterom

– Poznanie bohaterów narodowych i miejsc im poświęconych.

– Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za Ojczyznę.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Wartość życia i zdrowia oraz ich zagrożenia.

Zadania wobec narodu.

Wartość szacunku dla siebie i innych ludzi.

– wskazuje miejsca pamięci poświęcone bohaterom w swoim środowisku i kraju

– wymienia wartości, dla których ludzie gotowi są poświęcić własne życie

– uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć bohaterom narodowym

– uzasadnia, że miłość Ojczyzny oraz pamięć o jej bohaterach jest naszym obowiązkiem

– wyraża szacunek dla miejsc pamięci o bohaterach

– wyraża gotowość rezygnacji z tego, co przyjemne, na rzecz tego, co pożyteczne lub konieczne

18. Sąd Boży – gmach sprawiedliwości (uroczystość Chrystusa Króla)

– Przybliżenie prawdy o Sądzie Ostatecznym i Bożej sprawiedliwości.

– Wzmacnianie wiary w Bożą sprawiedliwość.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Postawa odpo­wiedzial­ności za innych.

Wartość szacunku dla siebie i innych ludzi

– podaje przykłady ludzkich osądów oraz spraw rozstrzyganych w procesach sądowych

– na podstawie tekstu Mt 25,31-46 wymienia postawy i zachowania nagradzane przez Boga i te, które zasługują na potępienie

– wyjaśnia różnice między sądem Bożym, a ludzkimi sądami

– charakteryzuje Bożą sprawiedliwość

– stara się o powściągliwość w osądzaniu innych ludzi

19. Otwarte niebiosa – adwentowe wołanie

– Poznanie okresu Adwentu jako przygotowania na przyjście Zbawiciela.

– Kształtowanie postawy nawrócenia i radosnego oczekiwania.

Istota okresów liturgicznych – Adwent.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– wie, że w okresie Adwentu przygotowujemy się na przyjście Zbawiciela

– zna treść biblijnego fragmentu Iz 63,16b.19b; 64,4.7

– wie, co to są postanowienia adwentowe

– charakteryzuje postawę człowieka, który się nawraca

– interpretuje tekst biblijny jako wezwanie do nawrócenia i oczekiwania na przyjście Jezusa

– podejmuje konkretne postanowienia przemiany życia

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

20. Jordan – ostatnia przeszkoda w drodze do celu

– Poznanie wydarzeń związanych z wejściem Izraelitów do Ziemi Obiecanej.

– Kształtowanie postawy zaufania Bogu i Jego obietnicom.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– wie, że Arka Przymierza była dla Izraelitów znakiem obecności Boga (przechowywano w niej tablice Bożych przykazań)

– opowiada o przejściu Izraelitów przez Jordan

– wskazuje przeszkody, jakie w swoim życiu może pokonać z Bożą pomocą

– wyjaśnia znaczenie przekroczenia Jordanu w wędrówce do Ziemi Obiecanej (spełnienie Bożej obietnicy),

– określa, w jaki sposób Bóg pomaga nam w pokonywaniu przeszkód spotykanych na drodze do nieba

– prezentuje postawę sumienności, szacunku, dobroci w drodze do nieba

21. Jerycho – miasto zdobyte Bożym sposobem

– Poznanie przesłania biblijnego tekstu o zdobyciu Jerycha.

– Kształtowanie postawy wytrwałości w pełnieniu woli Bożej.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– opowiada o zdobyciu Jerycha przez Izraelitów

– wie, że Bóg pomaga ludziom, gdy wypełniają Jego wolę

– na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polega burzenie duchowych murów (grzechu),

– uzasadnia konieczność wypełniania woli Bożej w zdobywaniu cnót i kształtowaniu charakteru

– podejmuje walkę ze swoimi wadami

22. Jerozolima – królewska stolica

– Poznanie prawdy o Bożym panowaniu w Izraelu oraz w naszym życiu.

– Kształtowanie postawy poszukiwania i akceptacji woli Bożej w różnych

sytuacjach życiowych.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Wierność Bogu.

– wymienia ważne wydarzenia w dziejach Izraela po zajęciu ziemi Kanaan

– wie, że król Dawid pokonał wrogów Izraela i przeniósł Arkę Przymierza do Jerozolimy

– podaje przykłady spraw w swoim życiu, o których powinien rozmawiać z Bogiem

– wyjaśnia, na czym polega panowanie Boga w naszym życiu

– interpretuje ponoszone przez Izraelitów klęski w walkach z nieprzyjaciółmi jako Bożą karę za ich niewierności wobec Boga

– wyjaśnia znaczenie wprowadzenia Arki Przymierza do Jerozolimy

– uzasadnia wartość i potrzebę wypełniania woli Bożej

– wyraża chęć coraz lepszego odczytywania woli Bożej i wypełniania jej w swojej codzienności

23. Świątynia – mieszkanie Boga

– Poznanie przesłania biblijnych tekstów dotyczących świątyni.

– Kształtowanie postawy troski o świątynię materialną i duchową.

Symbole wiary.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Wierność Bogu.

– wie, że świątynię w Jerozolimie wybudował Salomon

– wskazuje, co zastąpiła świątynia i dlaczego

– uzasadnia potrzebę posiadania budowli (kościołów), w których oddajemy cześć Bogu

– zna tekst biblijny mówiący o sercu chrześcijanina jako świątyni Ducha Świętego

– charakteryzuje znaczenie świątyni dla narodu izraelskiego

– na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że serce chrześcijanina jest Bożą świątynią

– wyraża troskę o swój parafialny kościół oraz o świątynię swego serca

24. Izrael i Juda – podzielone królestwa

– Poznanie wydarzeń związanych z podziałem królestwa izraelskiego po śmierci Salomona.

– Kształtowanie postawy pojednawczej w relacjach z otoczeniem, uwrażliwienie

na poczucie sprawiedliwości.

War­tości stanowiące fundament relacji międzyludzkich.

Zadania wobec rodziny,

klasy, szkoły, grupy rówieśniczej, narodu, Kościoła.

Wartość szacunku dla siebie i innych ludzi.

– wie, że 10 pokoleń Izraela zbuntowało się przeciw pokoleniu Judy

– wie, że w wyniku podziału kraju powstały dwa państwa: Królestwo Judy i Królestwo Izraela

– wskazuje sposoby łagodzenia konfliktów między ludźmi

– ceni zgodne współdziałanie w grupie koleżeńskiej

– wyjaśnia, dlaczego doszło do podziału królestwa izraelskiego

– uzasadnia, że brak porozumienia między ludźmi, szczególnie poczucie niesprawiedliwości, prowadzi do bolesnych podziałów

– wyraża troskę o sprawiedliwość i zgodę, przyczyniając się do łagodzenia konfliktów w swoim otoczeniu

25. Babilonia – ziemia wygnania

– Poznanie faktów związanych z niewolą Izraela w Babilonii i jego powrotem do ojczyzny.

– Kształtowanie postawy nawrócenia i radości budowania świątyni w swoim sercu.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłosierdzia, opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego).

– opowiada o wygnaniu babilońskim i powrocie Izraelitów z niewoli

– wie, że Bóg wychowuje swój lud również poprzez karcenie

– wyjaśnia porównanie grzechu do niewoli, a nawrócenia do powrotu z niej

– interpretuje niewolę babilońską jako skutek odwrócenia się Izraelitów od Boga

– wyjaśnia porównanie grzechu do zniszczenia świątyni własnego serca, a nawrócenie do jej odbudowy

– wyraża radość powrotu do Boga i budowania osobistej świętości systematycznie korzystając z sakramentów

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

26. Nazaret – „anielska poczta”

– Poznanie prawdy, że Bóg wypełnia obietnicę złożoną po grzechu pierwszych ludzi.

– Kształtowanie postawy otwartości na Boże zbawienie.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego

– wie, że w Nazarecie mieszkała Maryja i tam odwiedził ją Anioł Gabriel

– wie, że dialog Maryi z Aniołem zawiera się w modlitwie „Anioł Pański”

– mówi z pamięci modlitwę „Anioł Pański”

– pokazuje na mapie Nazaret

– wyjaśnia, że Bóg zapowiadając narodzenie Zbawiciela realizuje obietnicę Protoewangelii

– w modlitwie „Anioł Pański” wskazuje słowa pochodzące z Pisma Świętego

– wyjaśnia słowa modlitwy „Anioł Pański”

– wyraża gotowość dzielenia się wiadomością o bliskim przyjściu Zbawiciela

27. Ain Karim – niecodzienna podróż

– Poznanie przesłania biblijnej perykopy o nawiedzeniu św. Elżbiety.

– Motywowanie do częstego przyjmowania Komunii Świętej i dzielenia się radością spotkania z Jezusem.

Wiara jako dar i zadanie. Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego

– wie, że mieszkająca w Ain Karim Elżbieta była krewną Maryi i spodziewała się dziecka

– podaje motywy odwiedzin Maryi u Elżbiety

– wie, że ze słów, jakimi Elżbieta pozdrowiła Maryję (wraz ze słowami Anioła), zbudowana jest modlitwa „Pozdrowienie Anielskie”

– uzasadnia potrzebę częstego przystępowania do Komunii Świętej, łącząc tę praktykę z chętną pomocą bliźnim

– na podstawie mapy i fotografii charakteryzuje drogę między Nazaretem i Ain Karim

– na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia pośpiech i radość Maryi wędrującej do Ain Karim

– w tekście modlitwy „Pozdrowienie Anielskie” wskazuje słowa, którymi Elżbieta powitała Maryję

– wyraża radość z powodu przyjmowania Jezusa w Komunii Świętej

– wyraża gotowość naśladowania Maryi w Jej służbie, chętnie pomaga innym

28. Betlejem – Grota Narodzenia

– Poznanie prawdy, że Syn Boży przyszedł na świat w ubóstwie i swoim ubóstwem nas ubogaca.

– Kształtowanie postawy pokory i poszukiwania mądrości.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących narodzenia Jezusa.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– wie, że Maryja z Józefem wyruszyli do Betlejem z powodu ogłoszonego spisu ludności

– orientuje się w odległości między Nazaretem a Betlejem

– opisuje warunki w jakich narodził się Jezus

– wie, że Jezus jest Synem Boga urodzonym przez Maryję

– omawia okoliczności narodzenia Jezusa

– wymienia osoby, które przyszły do Dzieciątka i oddały Mu pokłon

– wyjaśnia, co oznaczał pokłon oddawany Jezusowi

– okazuje szacunek ludziom ubogim

29. Ponownie Nazaret – rodzinny dom Jezusa

– Poznanie życia Świętej Rodziny.

– Kształtowanie postawy miłości i serdeczności w relacjach rodzinnych.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Zadania wobec rodziny.

– wymienia członków Świętej Rodziny

– wie, że św. Józef był opiekunem Jezusa

– wymienia miejsca pobytu Świętej Rodziny po ucieczce z Betlejem

– określa swoje zadania w rodzinie

– wyjaśnia, na czym polegało życie ukryte Pana Jezusa

– podaje „sposoby uświęcania się w życiu rodzinnym”

– rzetelnie wypełnia obowiązki domowe i modli się za swoją rodzinę

30. Pielgrzymka do świątyni

– Poznanie prawdy, że Jezus jest Synem Bożym posłusznym swemu Ojcu.

– Kształtowanie postawy posłuszeństwa wobec Boga i wypełniania religijnych

obowiązków.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Świętowanie i spędzanie wol­ne­go czasu po chrześcijańsku.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Zadania wobec rodziny, Kościoła.

– wie, że obowiązek pielgrzymowania do świątyni dotyczył Izraelitów od 13. roku życia

– na podstawie tekstu biblijnego opowiada o pielgrzymce Świętej Rodziny do świątyni

– wymienia praktyki religijne, które są jego obowiązkiem

– wyjaśnia różnicę między pielgrzymką a wycieczką

– wyjaśnia słowa Jezusa „Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca”

– określa hierarchię wartości w swoim życiu

– wyraża troskę o wypełnianie praktyk religijnych, uznając je za swój obowiązek

31. Wody Jordanu

– Poznanie biblijnego tekstu o chrzcie Jezusa.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za łaski otrzymane na chrzcie.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Sakramenty – chrzest.

– na podstawie tekstu Mt 3,13-17 opowiada o chrzcie Jezusa

– wymienia, kto objawił się w czasie chrztu Jezusa

– podaje datę i miejsce swojego chrztu

– wyjaśnia, co to znaczy być dzieckiem Bożym

– potrafi złożyć wyznanie wiary według obrzędów chrztu

– charakteryzuje dary otrzymane na chrzcie

– pokazuje na mapie rzekę Jordan

– wyraża wdzięczność za chrzest i związane z nim łaski

32. Góra i równina – modlitwa i moc

– Poznanie prawdy o modlitwie i Boskiej mocy Jezusa.

– Budzenie potrzeby osobistej modlitwy i wiary w Bożą moc.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

– wie, że Jezus dużo się modlił, a góra była ulubionym miejscem Jego modlitwy

– wie, że modlitwą Jezus poprzedzał nauczanie tłumów i uzdrawianie chorych.

– uzasadnia, że modlitwa pomaga w czynieniu dobra

– na podstawie tekstu biblijnego (Łk 6,12-13.17-19) wyjaśnia, w jakim celu tłumy przychodziły do Jezusa

– wyjaśnia religijne znaczenie góry i równiny w życiu chrześcijanina

– wyraża troskę o systematyczność osobistej modlitwy, uwzględniając ją w planie swojego dnia

33. Jezioro Genezaret – uciszenie burzy

– Pogłębione poznanie prawdy o cudach Jezusa.

– Umocnienie wiary w obecność Jezusa w każdej chwili życia.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

– zna treść perykopy o uciszeniu burzy (Mk 4,35-41)

– określa, czym jest cud i opatrzność Boża

– wie, że do prośby o cud potrzebna jest wiara

– interpretuje biblijną perykopę o uciszeniu burzy

– potrafi odnieść pojęcie burzy do trudności życiowych

– dostrzega obecność Jezusa w swoim życiu i zwraca się do Niego z prośbą o pomoc w sytuacji lęku

34. Kafarnaum – wystarczy wierzyć

– Poznanie prawdy o uzdrawiającej mocy Jezusowego słowa.

– Umocnienie wiary w uzdrawiającą moc Jezusa odnoszącą się zarówno do ciała, jak i duszy człowieka.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

– wyjaśnia, kim był setnik

– zna treść perykopy o uzdrowieniu sługi setnika

– wie, że przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu konieczne jest „uzdrowienie duszy”

– powtarza z pamięci słowa setnika: „Panie, nie jestem godzien…” i podaje, w którym momencie Mszy Świętej je wypowiadamy

– na podstawie biblijnego tekstu uzasadnia, że cud jest owocem wiary

– wyjaśnia, na czym polega zdrowie duszy i w jaki sposób powinniśmy o nie dbać

– okazuje wrażliwość na ludzkie cierpienie, niosąc pomoc chorym i niepełnosprawnym

oraz modląc się w ich intencji

– wyraża troskę o zdrowie swojej duszy przez codzienny rachunek sumienia i systematyczną spowiedź

35. Na pustkowiu – niespotykana uczta

– Poznanie przesłania perykopy o cudownym rozmnożeniu chleba.

– Kształtowanie postawy szacunku dla chleba i potrzeby częstego uczestnictwa we Mszy Świętej

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Symbolika liturgiczna, zwłaszcza Eucharystii.

Eucharystia sakramentem miłości.

– zna treść perykopy o cudownym rozmnożeniu chleba (Łk 9,12-17)

– wie, że cudowne rozmnożenie chleba jest zapowiedzią Eucharystii

– wymienia sposoby poszanowania chleba

– uzasadnia konieczność dzielenia się chlebem z głodnymi

– prezentuje postawę szacunku wobec chleba

– interpretuje perykopę o cudownym rozmnożeniu chleba

– wyjaśnia związek rozmnożenia chleba z Eucharystią

– wyraża sprzeciw wobec braku szacunku dla chleba

– wyraża wrażliwość wobec głodu innych, dzieląc się swoim pożywieniem

36. Tabor – Góra Przemienienia

– Poznanie tajemnicy przemienienia Pańskiego.

– Kształtowanie postawy osobistej przemiany i upodobniania się do Chrystusa.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

– zna treść perykopy o przemienieniu Pana Jezusa

– wymienia świadków i miejsce przemienienia Pana Jezusa

– wie, że na górze Tabor Jezus objawił swą Boską chwałę

– wyjaśnia znaczenie Bożych słów wypowiedzianych podczas przemienienia Jezusa

– uzasadnia potrzebę modlitwy i Eucharystii by stawać się coraz lepszym

– sporządza plan przemiany życia

37. Góra Błogosławieństw – wskazówki na drodze do szczęścia

– Poznanie ośmiu błogosławieństw.

– Kształtowanie postawy odwagi i wytrwałości w dążeniu do nieba drogą ośmiu błogosławieństw.

Błogosła­wień­stwa wyra­zem troski Boga o szczęście czło­wieka.

– wyjaśnia pojęcie: błogosławiony

– wymienia kilka wybranych błogosławieństw

– interpretuje jedno z ośmiu błogosławieństw

– wymienia postawy niezbędne by zostać błogosławionym

– ilustruje plastycznie wybrane błogosławieństwo

– przedstawia w scence wybrane błogosławieństwo

– świadomie podejmuje trud pokonywania życiowych problemów zgodnie z nauką Jezusa zawartą w błogosławieństwach

38. Betania – przy grobie

– Poznanie perykopy o wskrzeszeniu Łazarza, zapowiadającej zmartwychwstanie.

– Umocnienie wiary w zmartwychwstanie i życie wieczne.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Trud­ne sytuacje życiowe: cho­roba, śmierć.

– zna treść perykopy o wskrzeszeniu Łazarza

– wie, że rodzeństwo Łazarz, Marta i Maria byli przyjaciółmi Jezusa mieszkającymi w Betanii

– wie, że wskrzeszenie Łazarza zapowiada zmartwychwstanie

– interpretuje słowa Jezusa „Ja jestem zmartwychwstaniem…”

– wyjaśnia różnice między wskrzeszeniem i zmartwychwstaniem

– wskazuje na mapie Betanię

– wyraża wiarę w zmartwychwstanie i życie wieczne, powierzając Jezusowi siebie oraz swoich bliskich zarówno żyjących, jak i zmarłych

39. Lourdes – troska o chorych

– Poznanie przesłania Niepokalanej z Lourdes.

– Kształtowanie postawy czci wobec Niepokalanej oraz niesienia pomocy chorym i niepełnosprawnym.

Trud­ne sytuacje życiowe: cho­roba.

Postawa odpo­wiedzial­ności za innych.

Zadania chrześcijanina w ży­ciu społecz­nym.

Święci świadkami wiary.

– zna historię objawień Matki Bożej w Lourdes

– rozpoznaje figurę Niepokalanej z Lourdes

– wie, że Maryja przedstawiła się św. Bernadecie słowami: „Jestem Niepokalanym Poczęciem” oraz wzywała do modlitwy i pokuty w intencji nawrócenia grzeszników

– wyjaśnia treść przesłania Matki Bożej z Lourdes

– wie, że w miejscu objawienia jest obecnie znane sanktuarium, do którego licznie pielgrzymują chorzy z całego świata i wielu z nich zostało cudownie uzdrowionych

– wyraża szacunek wobec chorych i niepełnosprawnych oraz chętnie spieszy im z pomocą

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

40. Nie tak szybko! – popielcowy przystanek

– Poznanie znaczenia okresu Wielkiego Postu.

– Motywowanie do refleksji nad własnym życiem i kształtowanie postawy

nawrócenia.

Istota okresów liturgicznych – Wielki Post.

– wie, że Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu

– zna treść biblijnego wezwania do nawrócenia i postu (Jl 2,12-13)

– wyjaśnia znaczenie posypania głów popiołem

– wykazuje chęć przemiany życia

– potrafi wskazać kilka dobrych czynów, które należy praktykować w Wielkim

Poście

– wyjaśnia, na czym polega nawrócenie i post

– podejmuje zobowiązanie wyrzeczenia wielkopostnego.

41. Pustynia Judzka – walka z pokusami

– Poznanie przesłania perykopy o kuszeniu Pana Jezusa Mt 4,1-11.

– Kształtowanie postawy walki z pokusami przez modlitwę i umartwienie.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– wymienia pokusy stawiane Jezusowi przez szatana

– uzasadnia konieczność modlitwy i wyrzeczenia w walce z pokusami

– definiuje pojęcia: kuszenie, pokusa, post, wstrzemięźliwość, szatan

– wyjaśnia, jak rozumie opisane w perykopie pokusy

– wymienia okresy roku liturgicznego, kiedy obowiązuje chrześcijanina post i wstrzemięźliwość

– podejmuje wyrzeczenia w czasie Wielkiego Postu

42. Wieczernik – ofiara z samego siebie

– Poznanie prawdy o ustanowieniu sakramentów Eucharystii i kapłaństwa.

– Kształtowanie postawy szacunku dla Eucharystii i kapłaństwa.

Symbolika liturgiczna, zwłaszcza Eucharystii.

Sakramenty – Eucharystia i kapłaństwo, ich biblijne podstawy.

– zna treść perykopy o ustanowieniu Eucharystii i kapłaństwa 1 Kor 11,23-27

– podaje, gdzie i kiedy zostały ustanowione sakramenty Eucharystii i kapłaństwa

– wyraża szacunek wobec kapłanów

– powtarza z pamięci słowa konsekracji

– uzasadnia, że Msza Święta jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy

– charakteryzuje znaczenie sakramentów Eucharystii i kapłaństwa w życiu chrześcijańskim

– modli się w intencji kapłanów

43. Ogród Oliwny – najtrudniejsza modlitwa

– Poznanie perykopy o modlitwie Jezusa w Ogrójcu.

– Kształtowanie postawy zaufania Bogu w trudnych chwilach życia.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego

– zna treść perykopy o modlitwie w Ogrójcu

– podaje nazwy miejsca modlitwy Jezusa

– nazywa własne trudności podając je w intencji modlitwy

– wyjaśnia, na czym polegało spełnienie przez Jezusa woli Ojca

– podejmuje próbę trudnej modlitwy Jezusa i uczy się wcielać ją w życie zwłaszcza w trudnych chwilach

44. Dziedziniec Piłata – przed sądem

– Poznanie okoliczności fałszywego procesu i niesprawiedliwego wyroku wydanego na Jezusa.

– Kształtowanie postawy prawdomówności i rozwagi w osądzaniu innych.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

– opisuje proces Jezusa

– wymienia osoby biorące udział w procesie Jezusa

– potrafi zająć właściwe stanowisko wobec oskarżycieli Jezusa

– kieruje się prawdą i miłością w relacjach z innymi

– wskazuje prawdziwe i fałszywe strony procesu

– uzasadnia, dlaczego prawda i miłość są podstawą życia chrześcijanina

– upomina kolegów, którzy kłamią

45. Ulice Jerozolimy – ostatnia droga

– Poznanie drogi krzyżowej Pana Jezusa.

– Zachęcenie do dźwigania codziennego krzyża w duchowej łączności

z Jezusem.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– wie, że Jezus niósł krzyż ulicami Jerozolimy

– wymienia najważniejsze wydarzenia oraz spotkane osoby podczas drogi krzyżowej Jezusa

– wyjaśnia, dlaczego Jezus przyjął krzyż

– wymienia stacje drogi krzyżowej

– potrafi odnieść wydarzenia drogi krzyżowej Jezusa do swoich „krzyży”

– wyraża gotowość czynnego uczestnictwa w nabożeństwach drogi krzyżowej

46. Golgota – cena zbawienia

– Poznanie niezastąpionej wartości śmierci Pana Jezusa na krzyżu.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Panu Jezusowi za zbawienie oraz szacunku dla krzyża.

Symbole wiary.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– zna treść perykopy o śmierci Jezusa (Łk 23,33-34.44-46)

– opowiada ostatnie wydarzenia przed śmiercią Jezusa

– wyjaśnia znaczenie symboliki krzyża dla chrześcijanina

– prezentuje postawę szacunku wobec krzyża jako znaku wiary i ofiary Chrystusa

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla chrześcijan śmierć Jezusa na krzyżu

– wyraża sprzeciw wobec aktów poniżania krzyża, staje w obronie znaków wiary

47. Grób Jezusa – sobotnie czuwanie

– Poznanie okoliczności pogrzebu Jezusa.

– Kształtowanie postawy modlitewnego czuwania i adoracji przy symbolicznym grobie Jezusa

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

Różne sposoby i ro­dzaje modlitwy w oparciu o przy­kłady bi­blijne.

Święci świadkami wiary.

– zna treść perykopy o złożeniu Jezusa do grobu (Mt 27,57-61)

– wie, kim był Józef z Arymatei

– opisuje postępowanie kobiet przy grobie Jezusa

– wyjaśnia sposób grzebania zmarłych w czasach Jezusa

– uzasadnia chrześcijańską tradycję czuwania przy grobie Pana Jezusa

– chętnie uczestniczy w modlitewnym czuwaniu przy Grobie Pańskim

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

48. Pusty grób – największe zwycięstwo

– Pogłębione poznanie prawdy o zmartwychwstaniu.

– Motywowanie do świadomego uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej i odważnego wyznawania wiary w Chrystusa zmartwychwstałego.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Istota okresów liturgicznych – okres wielkanocny.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– zna treść perykopy o pustym grobie (Mt 28,1-10)

– wie, że pusty grób Jezusa znajduje się w Jerozolimie i jest najważniejszym miejscem dla wszystkich chrześcijan, świadkiem zmartwychwstania

– wyjaśnia, dlaczego chrześcijanie świętują niedzielę

– uzasadnia, że uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej jest wyznaniem wiary w zmartwychwstanie

– odważnie wyznaje swoją wiarę w zmartwychwstałego Jezusa

49. Droga do Emaus – odkrywcza podróż

– Poznanie perykopy o uczniach z Emaus.

– Motywowanie do głębszego przeżywania Mszy Świętej i rozpoznawania obecnego w niej Chrystusa.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Symbolika liturgiczna, zwłaszcza Eucharystii.

– zna treść perykopy o uczniach z Emaus

– wymienia główne części Mszy Świętej

– wie, że podczas Mszy Świętej Chrystus rozmawia z nami i karmi nas swoim Ciałem

– wskazuje w perykopie dwa etapy rozpoznawania Chrystusa: rozmowę w drodze (wyjaśnianie Pism) i wspólny posiłek (łamanie chleba) w Emaus

– na podstawie biblijnej perykopy uzasadnia, że do poznawania Chrystusa konieczne jest czytanie i wyjaśnianie Pisma Świętego oraz przystępowanie do Komunii Świętej

50. Przez zamknięte drzwi – niezwykłe wejście

– Przypomnienie prawdy o ustanowieniu sakramentu pokuty i pojednania

oraz poznanie jego owoców.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za sakrament pokuty i pojednania.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Duch Święty w życiu Kościoła i chrześcijanina.

Sakramenty – pokuta i pojednanie, biblijne podstawy.

– zna treść perykopy (J 20,19-23)

– uzasadnia, dlaczego kapłani mają władzę odpuszczania grzechów

– wyraża gotowość systematycznego korzystania z sakramentu pokuty

– mówi z pamięci słowa ustanowienia sakramentu pokuty i pojednania

– na podstawie biblijnej perykopy wyjaśnia związek sakramentu pokuty z pokojem i Duchem Świętym

– przyczynia się do budowania pokoju w swoim środowisku

51. Góra Oliwna – zapatrzeni w niebo

– Poznanie prawdy o wniebowstąpieniu Jezusa i obietnicy Jego powtórnego przyjścia.

– Kształtowanie postawy aktywnego oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących życia i dzieła Jezusa Chrystusa.

Aktualizacja zbawczych wydarzeń w liturgii roku kościelnego.

– zna treść perykopy o wniebowstąpieniu Dz 1,8-12

– wie, że Jezus przed wniebowstąpieniem zobowiązał swych uczniów, by byli Jego świadkami „aż po krańce ziemi”

– wymienia sposoby świadczenia o Jezusie

– świadomie wypowiada prośbę o powtórne przyjście Jezusa zawartą w modlitwie „Ojcze nasz” – „Przyjdź Królestwo Twoje”

– stara się sumiennie wykonywać swoje obowiązki szkolne i domowe

– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu chrześcijanina

– na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że chrześcijanin powinien łączyć wypełnianie swych codziennych obowiązków z „patrzeniem w niebo”, czyli modlitwą i oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa

– dba o czystość serca jako wyraz tęsknoty i gotowości na spotkanie z Chrystusem.

52. Więzienna cela – moc modlitwy

– Poznanie okoliczności prześladowań Apostołów.

– Kształtowanie postawy odważnego świadectwa o Chrystusie.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Różne sposoby i ro­dzaje modlitwy w oparciu o przy­kłady bi­blijne – modlitwa wstawiennicza.

Modlitwa wspólnotowa czynnikiem budowy wspólnoty wiary.

– zna treść perykopy o uwięzieniu i uwolnieniu św. Piotra

– określa, na czym polega modlitwa wstawiennicza

– określa potrzebę naśladowania Piotra w trwaniu przy Chrystusie

– wyjaśnia przyczynę uwięzienia św. Piotra

– samodzielnie formułuje modlitwę wstawienniczą

– docenia wartość wytrwałej modlitwy

53. Po krańce ziemi – apostolska misja

– Poznanie terytorialnego zasięgu apostolskiej misji św. Pawła.

– Kształtowanie postawy odpowiedzialności za misję głoszenia Chrystusa.

Pojęcie apostolstwa.

Możliwości własnego zaangażowania się w misję Chrystusa.

Misja chrześ­ci­janina w Koś­ciele i świecie.

Święci świadkami wiary.

– wymienia kraje, w których św. Paweł głosił Chrystusa

– podaje przykłady współczesnych apostołów i misjonarzy

– uzasadnia potrzebę włączenia się w realizację apostolskiej misji

– charakteryzuje trudności, z jakimi spotykał się św. Paweł w realizacji apostolskiej misji

– charakteryzuje pracę współczesnych misjonarzy

– wyraża zainteresowanie pracą misjonarzy i podejmuje modlitwę w intencji misji

54. Dom Ojca – cel naszej wędrówki

– Poznanie biblijnej nauki o niebie – domu Ojca.

– Budowanie pragnienia osiągnięcia nieba.

Wiara jako dar i zadanie: motywacja do po­znawania różnych tekstów biblijnych i ich przesłania oraz do poznawania nauczania Kościoła.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludz­kie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

– wymienia różne określenia nieba (dom Ojca, wieczne zbawienie, raj, życie wieczne z Bogiem)

– na podstawie tekstu biblijnego J 14,1-6 wyjaśnia rolę Chrystusa w naszej wędrówce do domu Ojca

– interpretuje życie chrześcijańskie jako wędrowanie do domu Ojca

– uzasadnia konieczność więzi z Chrystusem, aby osiągnąć niebo

– wyraża pragnienie osiągnięcia nieba

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

55. Na rozstaju dróg – przydrożne krzyże i kapliczki

– Poznanie znaczenia przydrożnych krzyży i kapliczek dla religijności Polaków.

– Kształtowanie postawy szacunku dla przydrożnych krzyży i kapliczek oraz poczucia troski o ich wygląd.

Symbole wiary.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

– wskazuje kapliczkę (lub krzyż) w swoim otoczeniu oraz opisuje jej (jego) wygląd

– wie, że przydrożne krzyże i kapliczki są wyrazem miłości do Boga, Jezusa, Maryi

– wyjaśnia, jakie znaczenie dla przechodniów mają przydrożne kapliczki

– uzasadnia budowanie przydrożnych kapliczek

– charakteryzuje motywy troski o piękny wygląd kapliczek

– wyraża zainteresowanie historią przydrożnych kapliczek

– chętnie modli się przy kapliczkach i dba o ich piękno

56. Częstochowa – niezwykła wycieczka

– Poznanie Jasnej Góry jako celu pielgrzymek Polaków.

– Kształtowanie autentycznej pobożności maryjnej oraz duchowej więzi z Jasną Górą.

Symbole wiary.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Modlitwa wspólnotowa czynnikiem budowy wspólnoty wiary.

– rozpoznaje na fotografii Jasną Górę oraz obraz Matki Bożej Częstochowskiej

– rozróżnia pojęcia: wycieczka i pielgrzymka

– wie, że do Częstochowy wędrują liczne grupy pielgrzymów – zna słowa Apelu Jasnogórskiego

– wymienia ważne miejsca na Jasnej Górze (kaplica Cudownego Obrazu, polowy ołtarz „na szczycie”, skarbiec, droga krzyżowa na wałach)

– uzasadnia, dlaczego różne grupy ludzi, w tym dzieci pierwszokomunijne, pielgrzymują na Jasną Górę

– z zaangażowaniem przygotowuje modlitewne intencje kierowane do Pani Jasnogórskiej

57. Łagiewniki – iskra Miłosierdzia

– Poznanie religijnego znaczenia sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach.

– Pogłębienie wiary w Boże miłosierdzie.

Symbole wiary.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Święci świadkami wiary.

– wie, że Łagiewniki wiążą się z osobą św. Faustyny oraz przesłaniem Bożego Miłosierdzia

– rozpoznaje obraz Jezusa Miłosiernego oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia

– zna modlitwy tworzące koronkę do Miłosierdzia Bożego

– charakteryzuje w zarysie przesłanie o Bożym Miłosierdziu

– wie, kiedy obchodzimy Niedzielę Miłosierdzia Bożego

– wyjaśnia sposób odmawiania koronki do Miłosierdzia Bożego

– w ufnej modlitwie powierza siebie i świat Bożemu Miłosierdziu

58. Wadowice – tu wszystko się zaczęło

– Poznanie rodzinnego miasta papieża Jana Pawła II

– Kształtowanie właściwego kultu bł. Jana Pawła.

Święci świadkami wiary.

– wie, że Wadowice to rodzinne miasto papieża Jana Pawła II

– wymienia miejsca w Wadowicach szczególnie związane z osobą Jana Pawła II (dom rodzinny, kościół, szkołę)

– zna datę wyboru na papieża Jana Pawła II

– wie, kiedy obchodzone jest jego wspomnienie

– wyraża wdzięczność Bogu za papieża Polaka

– zna datę urodzin i chrztu Karola Wojtyły

– na podstawie filmu lub fotografii eksponatów z muzeum w rodzinnym domu Karola Wojtyły wskazuje główne etapy jego życia

– charakteryzuje główne wątki wypowiedzi Jana Pawła II dotyczące Wadowic

– wyraża duchową więź z bł. Janem Pawłem, modląc się za jego wstawiennictwem

59. Świątynia Opatrzności Bożej – wotum wdzięczności

– Poznanie motywów budowania Świątyni Opatrzności Bożej.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za Bożą opiekę w życiu narodowym

rodzinnym i osobistym.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Różne sposoby i ro­dzaje modlitwy – modlitwa dziękczynna.

Zadania wobec rodziny,

klasy, szkoły, grupy rówieśniczej, narodu, Kościoła.

– rozpoznaje na fotografii Świątynię Opatrzności Bożej

– wymienia przejawy Bożej opieki w swoim życiu osobistym i rodzinnym

– zna datę Święta Dziękczynienia

– wyjaśnia, dlaczego ta świątynia została wybudowana

– wyjaśnia pojęcie „wotum wdzięczności”

– wyraża wdzięczność Bogu za Jego nieustanną opiekę

60. Afryka i Azja – Ewangelia na krańcach świata

– Poznanie warunków życia dzieci w krajach misyjnych.

– Kształtowanie współodpowiedzialności za dzieło ewangelizacji świata.

Możliwości własnego zaangażowania się w misję Chrystusa.

Misja chrześ­ci­janina w Koś­ciele i świecie.

– wyjaśnia znaczenie pojęć „misje”, „misjonarz”, „kraje misyjne”

– potrafi wyjaśnić, na czym polega praca misjonarza

– wymienia dostępne dzieciom sposoby wspierania misji

– zna treść nakazu misyjnego Jezusa (Mt 28,18-20)

– charakteryzuje warunki życia i nauki dzieci w krajach misyjnych

– wspiera misyjne dzieło Kościoła swoją modlitwą i ofiarą

Temat
jednostki
lekcyjnej

Cele katechetyczne

Treści podstawy programowej

Wymagania

podstawowe

ponadpodstawowe

Uczeń:

1. Moje wakacyjne spotkania

– Dzielenie się wakacyjnymi wspomnieniami.

– Rozwijanie refleksyjnej postawy wobec nowych znajomych.

Spędzanie wolnego czasu po chrześcijańsku.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Wierność Bogu.

– dzieli się wspomnieniami z wakacji

– opowiada o ciekawych ludziach, których spotkał

– wymienia wakacyjne sposoby spotkania z Bogiem

– charakteryzuje, w jaki sposób spotkane osoby mogły go ubogacić

– odróżnia spotkania pozytywne, budujące od szkodliwych i znajomości, które warto pielęgnować, od takich, które nie są tego warte

2. Biblia księgą spotkania z Bogiem

– Poznanie Biblii jako księgi, w której spotykamy Boga.

– Kształtowanie postawy otwartości na słowo Boże.

Wiara jako dar i zadanie: motywacja do poznawania różnych tekstów biblijnych i ich przesłania oraz do poznawania nauczania Kościoła.

Podstawowe wiadomości o Piśmie Świętym.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludzkie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

– określa, że Biblia zawiera słowo kochającego Boga, który chce się z nami spotykać

– podaje przykłady znanych ludzi oraz biblijnych bohaterów, którzy spotkali się z Bogiem

– uzasadnia, że czytając Pismo Święte możemy doświadczyć spotkania z Bogiem

3. Bóg Stwórca świata

– Poznanie prawdy o stwórczym działaniu Boga.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za całe stworzenie.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących stworzenia.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

– definiuje pojęcia: Stwórca, stworzenie,

– podaje prawdę, że cały świat pochodzi od Boga

– odróżnia twórcze działanie człowieka od stwórczego dzieła Boga

– potrafi zredagować modlitwę dziękczynną za wybrane dzieło stworzenia

– interpretuje elementy dzieła Michała Anioła przedstawiające stworzenie

4. Do kogo jestem podobny?

– Poznanie prawdy, że człowiek jest obrazem Boga.

– Kształtowanie postawy wdzięczności za dar życia i podobieństwo do Boga.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących stworzenia.

Przemiany okresu preadolescencji.

Wartość szacunku dla siebie i innych ludzi.

– wymienia, w czym człowiek jest podobny do Boga

– formułuje główne prawdy o człowieku zawarte w Księdze Rodzaju 1,26-27

– uzasadnia, że człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boże

– na podstawie tekstu biblijnego wymienia zadania, jakie Bóg przekazał człowiekowi

5. Co mam wspólnego z Adamem i Ewą?

– Poznanie istoty grzechu pierworodnego.

– Kształtowanie postawy posłuszeństwa wobec Boga oraz nieustannego nawracania się.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludzkie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Czynności wykonywane podczas sakramentów (chrzest).

– omawia treść biblijnego opowiadania o grzechu pierwszych ludzi: Rdz 2,16-17; 3,1-6.8-9.11-13.17.19.23

– podaje znaczenie imion Adama i Ewy

– wyjaśnia pojęcie grzechu pierworodnego

– uzasadnia, że grzech niszczy przyjaźń człowieka z Bogiem

– wskazuje skutki grzechu pierworodnego w codziennym życiu

– wskazuje biblijne podstawy sakramentu chrztu (Dz 2,38)

– wskazuje proste teksty liturgiczne odnoszące się do sakramentu chrztu

6. Gdy brat zazdrości bratu – Kain i A bel

– Poznanie prawdy, że grzech niszczy więzy między ludźmi.

– Kształtowanie postawy przeproszenia i przyjaźni.

Słowo Boże jako odpowiedź na ludzkie pytania i pomoc w kształtowaniu ludzkiego życia.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłości Boga.

Wartości stanowiące fundament relacji międzyludzkich.

– prezentuje biblijne opowiadanie o Kainie i Ablu Rdz 4,2b-15

– wymienia konsekwencje grzechu

– podaje, że drogą powrotu do przyjaźni Boga i ludzi jest przeproszenie

– uzasadnia, dlaczego należy systematycznie przystępować do sakramentu pokuty i pojednania

– na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że grzech niszczy przyjaźń między ludźmi

– wskazuje biblijne podstawy sakramentu pokuty

– wskazuje proste teksty liturgiczne odnoszące się do sakramentu pokuty

– wskazuje konsekwencje wynikające z sakramentu pokuty i pojednania

7. Noe – jak ocalić najbliższych

– Poznanie prawdy o Bożej sprawiedliwości.

– Kształtowanie postawy posłuszeństwa Bogu i troski o bliskich.

Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących miłosierdzia, opatrzności i miłości Boga.

Wartości stanowiące fundament relacji międzyludzkich.

Postawa odpowiedzialności za innych.

– prezentuje biblijne opowiadania o potopie (Rdz 6,5-9.17)

– mówi z pamięci prawdę wiary o Bożej sprawiedliwości

– wyjaśnia, dlaczego Bóg ocalił Noego od potopu

– wyjaśnia, co znaczy być człowiekiem prawym.

8. Braciszkowie skrzydlaci i czworonożni przyjaciele – ekologia św. Franciszka

– Poznanie postaci św. Franciszka, zachwyconego przyrodą, kochającego stworzenia, których dawcą jest Bóg.

– Kształtowanie postawy naśladowania drogi świętości Franciszka z Asyżu.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Hierarchia wartości oparta na wierze.

Wartość życia i zdrowia oraz ich zagrożenia.

Święci świadkami wiary.

– definiuje pojęcie „ekologia”

– wyjaśnia, że cała przyroda jest darem Boga, o który mamy się troszczyć

– opowiada o życiu św. Franciszka z Asyżu

– dostrzega związek między mądrym korzystaniem z darów przyrody, a zdrowiem i szczęściem człowieka

– wyjaśnia, na czym polega odpowiedzialność za środowisko, w którym żyje

– potrafi ocenić stosunek współczesnych ludzi do przyrody i porównać go z nauką przekazaną przez św. Franciszka

9. Duchowy siłacz – św. Stanisław Kostka

– Poznanie źródła oraz przejawów duchowej siły św. Stanisława Kostki.

– Kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za dar patrona dzieci i młodzieży

oraz naśladowania go w życiu.

Modlitwa podstawą życia chrześcijańskiego.

Zadania chrześcijanina w życiu społecznym.

Postawa odpowiedzialności za innych.

Święci świadkami wiary.

– definiuje pojęcia: święty, patron

– wymienia wydarzenia z życia św. Stanisława Kostki świadczące o jego duchowej sile

– podaje datę, kiedy Kościół oddaje cześć św. Stanisławowi

– potrafi ocenić, co nam pomaga, a co przeszkadza w osiąganiu świętości

– wykazuje związek treści Mdr 4,7.9-10.13-15 z życiem św. Stanisława

– uzasadnia, dlaczego św. Stanisław Kostka został wybrany patronem dzieci i młodzieży

– reaguje na niewłaściwe zachowania wśród rodzeństwa oraz w grupie koleżeńskiej

10. Potężny obrońca – św. Michał Archanioł